سیستم تزریق سوخت خودرو
به طور معمول، مخلوط سوخت/هوا توسط کاربراتور کنترل می شود، ابزاری که به هیچ وجه کامل نیست. در واقع، عیب اصلی آن این است که کاربراتوری که یک موتور چهار سیلندر را تأمین می کند نمی تواند به طور دقیق به هر سیلندر همان ترکیب سوخت/هوا را بدهد، زیرا برخی از سیلندرها با کاربراتور مطابقت زیادی ندارند.
برای این کار باید، از کاربراتورهای دوقلو استفاده نمود، اما تنظیم آنها نیز به سختی انجام می شود. در عوض، بسیاری از اتومبیل ها هم اکنون با موتورهای تزریق سوخت مجهز می شوند و در آنها سوخت به طور دقیقی انتقال می یابد. موتورهای مجهز معمولا کارآمدتر و قوی تر از موتورهای کاربراتوری (carburetted) هستند و علاوه بر این می توانند به جز انتشار مواد سمی کمتر، از صرفه اقتصادی بالاتری نیز برخوردار باشند.
تزریق سوخت دیزل
سیستم تزریق سوخت در اتومبیل هایی که سوخت آنها بنزین است معمولا غیر مستقیم بوده و بنزین به جای اینکه مستقیما به محفظه های احتراق وارد شود، به چندراهی یا منیفولد ورودی تزریق می شود. بدین ترتیب، این اطمینان حاصل می شود که سوخت قبل از اینکه وارد محفظه شود به خوبی با هوا ترکیب می گردد. در خودرو های مدرن بنزینی سیستم تزریق سوخت مستقیم GDi نیز در نظر گرفته شده است.
با این حال، بسیاری از موتورهای دیزلی از تزریق مستقیم استفاده می کنند یعنی دیزل به طور مستقیم به سیلندر پر از هوای فشرده وارد می شود. برخی دیگر از تزریق غیر مستقیم استفاده می نمایند و در آن سوخت دیزل قبل از احتراق با شکل خاصی تزریق می شود، یعنی آن دارای مجرای باریکی است که آن را به سر سیلندر متصل می کند.
این فقط هوا است که به داخل استوانه کشیده می شود. سپس آنقدر با فشرده سازی گرم می شود که سوخت اتمی به انتهای استروک و به صورت خود اشتعالی تزریق می گردد.
برای مطالعه ادامه روی لینک زیر کلیک کنید: